Donnerstag, 7. Mai 2015

Emzik bırakma macerası


Emzik bırakma macerası

Her şey aslında bir anlık konuşma sonucu gelişti.Henüz niyetimde yoktu emzik bırakmalarına aslında meğer ben bağımlıymışım emziğe :)

Ağzında emzikle yanımda oturan iki numara kulağıma asılı dururken ,bak bu emzikleri yazın tatile gittiğimizde denize bebek balıklara atıcaz anlaştık mi annecim diyerek üç ay sonrasının anlaşmasını yapmaya çalışırken ben, yağmurun şakır şakır yağdığı o gün ,kalktı paltosunu aldı ,gidelim dedi,kendi dilinde....Pek ümitli degildiysem de bu fırsatı kaçırmak istemedim.çünkü bir numara emzik aldığında elini,iki numarada kulağımı tuttuğu için bu durum gece gündüz benim veya kim bakıyorsa onun açısından kabus halini çoktan almıştı . Giyindik nehir kenarına gittik maaile...Bakın bu emzikler atılırsa balıklar alıcak ve bebek balıklar geri vermeyecekler size ,emin misiniz diye yaptıklarından emin olmalarına calısırken atmanın hevesine kapilmıs iki minik adam emzikleri teker teker atıverdiler nehire...Hadi madem emzikler gitti şimdi arkasından el sallayalım vedalasalım...Hepsinin gittiğine emin olana kadar arkasından bakıp el salladık ki eve geldiğimizde iki numara emzik diye ve tutturmaya başladı...Beklenen bir durumdu tabi bu ama katlanması kolay miydi ? Orası sorgulanır ...Bir numara o kadar zorlanmadı her sorduklarında ne yaptık ,hoop attık bebek balıklar istedi, eee el de salladık, bitti gitti değil mi ? Nasıl alalım onu geri şimdi diyerek geçti sandık ama iki numara gece 00:00 hala uyumamıştı emzik yokluğundan dolayı...Neyse sızdı bir an ohh atlattık dedik ama tabi çok erken bir karardı onun gibi kararlı bir çocuğun bu kadar kolay vazgecebilecegini düşünmemiz.Saat gece 02:00 uyandı ve meme diye başladı ağlamaya ...Vermezsek olay acıya donusecekti onun açısından ya da ben öyle hissetmiştim.Hemen evdeki acil durum için saklanan emzigini kestim ve AaA bebek balıklar bunu böyle yollamışlar deyip verdik.bir iki emri ve uyudu.Ondan sonraki birkaç gün kurtarıcı olarak çok acil olunca verdik kesik emziği. Üçüncü günün sonunda farkettik ki kesik emziğin yüzüne bakılmıyor.Ama sürekli soruluyor meme diye ..
Her seferinde yapılan işlemi baştan sona birlikte anlatıyoruz el sallıyoruz ve bir haftanın sonunda ben artık unutuldu diye düşünürken nehrin yanından geçerken emzikleri attıkları yerde resmen emziklerini arıyor olmalarını görmek hem ne kadar zor bir alışkanlıktan vazgeçtiklerini hem de ne kadar zorlandıklarını iyice kanıtlamış oldu bana...Neyse ki korktuğumuz kadar zorlu bir bırakma olmadı ama ikinci hafta hala nasıl vedalastıklarını anlatıyorlar cok şükür ki artık gülerek...Sonunda başardık diyebilirim sanırım ...
Ve çok şükür ki artık el ve kulak tutmalar tam bitmemiş olsa da eskisi kadar değil...Yeni hedef onları da bıraktırmak ama kulağımı ve elimi nehire atamıyacagimiza göre nasıl bir çözüm bulmalı bunu dusunmedeyim şu aralar...


Emzikten kurtulan

Oglan anasi

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen